Trots
Vorige week een dagje AutoRai gedaan vandaag. Ik zeg het eerlijk: Zuiver uit professionele overweging. Ik ben niet zo van auto’s. Op een enkele bewonderende blik na, vallen doorgaans meewarige blikken of schampere opmerkingen van klanten mij ten deel, als ik –nog altijd even trots- kom aanrijden in mijn inmiddels bijna 20 jaar oude Volvo 850. De dealer zei ooit dat ie de 500.000 makkelijk zou halen en het ziet er naar uit dat de man gelijk krijgt. We zijn er bijna.
Verwondering
Toch vol bewondering rondgekeken, vandaag. Naar innovaties, geslaagde en minder geslaagde designs en vooral naar de beleving van de bezoekers. Prachtig om dat te zien. De interesse, het aanraken, ruiken, even wegdromen achter het stuur. Hoe gingen zij om met dit concept AutoRai? Misten zij de overdonderende stands uit het verleden? Natuurlijk her en der een gesprekje aangeknoopt en de reacties waren zeer divers. Er waren bezoekers die vonden dat het nu wel erg op een grote showroom leek. Wat minder merkbeleving, vonden ze nu. Op de vraag waarom, gaven zij aan het wel fijn te vinden zich behalve aan de auto’s ook aan de impact van de beursstand te kunnen vergapen. Dan was het nóg meer een uitje, een attractie. Een deel van deze doelgroep miste overigens ook wat modellen van de menselijke soort.
Persoonlijke aandacht
Een andere groep vond het juist erg prettig, deze opzet. De mensen op de stand hadden voor hun gevoel nu meer aandacht voor hen. “Da’s interessant!”, dacht ik. “Zouden ze in het verleden dan écht gedacht hebben dat de stand het werk deed? ” Nog een ronde gemaakt. Nu met minder aandacht voor de bezoeker en meer voor de standbemanning. Als beurstrainer let ik daar natuurlijk op. Niet alleen op houding of pro-activiteit, maar ook op inhoud. De verschillen waren enorm! Er waren merken waar een uitgebluste sfeer hing. Waar de standbemanning nauwelijks herkenbaar was of waar wel nagedacht was over de outfit, maar deze zo onopvallend en letterlijk grijs was, dat het voor bezoekers nog lastig zoeken was naar iemand aan wie ze hun vragen konden stellen. Opvallen overigens dat hier ook nog volop de vrijwel kansloze vraag ”Kan ik u helpen?” gesteld werd. Gelukkig waren er echter ook merken waar de standbemanning (let op, we spreken over dag 7 (!) van de beurs) fris en gretig te werk ging. Oprecht geïnteresseerd was en met originele openingszinnen op de proppen kwam.
Het lukte overigens niet overal om de mystery guest uit te hangen. Een aantal merken was vooraf door ons getraind. Bij een van hen kwam deze openingszin voorbij: “In welk model wil deze beurstrainer rijden?” Hoe scherp kun je zijn.
Succes
Inmiddels zijn de eerste resultaten en reacties verschenen. Er waren fors meer bezoekers dan tijdens de vorige editie in 2011 en over het algemeen werd de nieuwe opzet door zowel bezoekers als merken als ruim positief ervaren. Merken gaven aan meer leads dan verwacht te hebben gescoord. Dat zegt niet zoveel over de kwaliteit van die leads, maar ik concludeer graag dat deze opzet heeft bewezen dat de waarde van Live Communicatie ‘m vooral zit in persoonlijke aandacht en oprechte interesse.
